Iedereen komt op een bepaald moment in zijn leven een moment van afscheid nemen tegen..

Elk afscheid doet zeer… hoe meer pijn .. des te intenser was de tijd die je had samen met hetgeen waar je afscheid van neemt.. of het nu een ding, een dier of persoon is..

Voor mij persoonlijk doet elk afscheid even zeer… ook degene die mijn eigen keus zijn..

Soms kan je gewoon niet anders en is er geen andere mogelijkheid voor… dan gewoon maar doen..

Recentelijk heb ik te maken gehad met een afscheid dat niet meer om te draaien is.. dat is de meeste pijn die je kan hebben en zal moeten dragen.. ook omdat afscheid plots plaats vond..

Zeker omdat de tijd die ik voor het afscheid had zeer persoonlijk en diepgaand is geweest.. en heel intens voor jaren..

Is nu afscheid nemen met bewuste redenen en  minder definitief nu makkelijker voor mij???

Absoluut niet moet ik eerlijk bekennen.. het is juist zwaarder dan ooit..

Het blijft een gevecht .. in gedachte en in je lijf om alles weer na dat afscheid nemen in goede banen te krijgen en weer in balans te komen..

Afscheid nemen van je partner bijvoorbeeld… hoe ga je om met de dagen dat hij / zij er niet meer is.. die lege plek op de bank bijvoorbeeld… ik gooi er maar gewoon kussens op en wat tijdschriften..

De leegte in gedachte … daar kan je gewoon even niks aan doen.. dat hoort langzaam aan door de tijd heen te vervagen en plaats te maken voor andere gedachte..

Men zegt.. tijd heelt alle wonden.. en deels is dat waar.. maar soms is het genomen afscheid na heel wat jaren nog voelbaar en een zeer gevoelig onderwerp..

Hoe vaak je afscheid moet nemen in je leven verschilt nogal van persoon en situatie.. de een moet het wat meer .. de ander maar zelden..

In mijn leven.. mijn chaotische leven… hoop ik minder afscheid te gaan nemen van de mensen om mij heen .. ik ontkom er niet aan.. maar hoop het allemaal zo min mogelijk te moeten..

Natuurlijk vallen de mensen om mij heen weg.. dat kan ook niet anders… leuk is het zeer zeker niet en we hebben er maar mee te leven..

Mag je terug komen op een genomen afscheid… ja ik vind van wel .. mits dat het mogelijk is ..

Dat je alsnog je oude jeans die eigenlijk niet meer door kunnen alsnog uit de prullenbak vist.. en besluit om het enkel nog binnenshuis te dragen.. ja dat moet gewoon kunnen.. ik zal niet de enige zijn..

Dat je een geliefde een tweede kans geeft… dat is iets wat je bij jezelf moet zoeken.. kan je dat .. wil je dat … en is het draagbaar…

Zo zie je dat een gewoon simpel afscheid.. of een “ Het ga je goed .. “ gewoonweg niet bestaat… tenzij je er met je hele gevoel en je verstand in staat..

Het overlijden van mijn vader dat is mijn meest gevoelige afscheid die ik onderging.. niet meer om te draaien… niet eens kunnen groeten… niet eens… en ook niet..

Daar sta ik dus niet met verstand en gevoel volledig in.. eerder machteloos.. en ik heb het maar moeten accepteren..

Ik zou het dolgraag anders willen …

Zou me dat lukken… we vragen het maar weer aan het mannetje van de tijd…

Kissss Anne-etc