Rozen..

Bloemen verwelken… zelfs rozen vergaan… hoewel ik er nu 1 heb gekregen die voor altijd zal blijven bestaan..

Deze bloem heeft voor mij een heel bijzonder plekje… hij is gemaakt van tin..

En het herinnert me aan het allerliefste… in die knop daar binnen in..

De enige die me door en door altijd begreep …toen als klein meisje, nu kennelijk volwassen vrouw..

Ik weet aan elk leven komt een eind… maar helaas in het mijne ditmaal veel te snel voor jou..

Normaal heb ik niet veel met bloemen..  ik ken viooltjes .. rozen .. en zelfs een leeuwenkop..

Mijn leven heeft nu een stempel.. die zette jij er zomaar boven op..

Een roos is mooi om naar te kijken, maar kijk uit want stiekem kun je je bezeren…

Net als het leven zonder jou .. proberen te leven,  op mijn bek gaan en toch door willen leren…

Hoe verder de roos in zijn bloei staat des te mooier is het om naar te kijken…

Ik besef ook degelijk hoe deze bloem in verhouding op het leven is gaan lijken..

Toch zal ik me nooit in iets totaal  vergissen…

Een bos verloren rozen gooi ik gewoon weg … maar jou  zal ik nog elke dag missen ….

 

Anne-etc