Oww nee he… het is bijna weer “that time of year…!!”

En dan denk ik niet eens aan kerst.. maar aan valentijn… of valentijd… maakt niet uit hoe je het noemt..

De dag om je stille liefde te laten weten dat je aan hem of haar denkt… of in sommige gevallen .. je als partners elkaar wat meer in het zonnetje zet of elkaar een aardigheidje geeft..

Nou geloof me, ik vind er geen aardigheid aan.. als sinds mijn huwelijk toen der tijd niet…

“Je mag er niet over klagen” zei mijn moeder toen ze ooit eens mijn mening over valentijn hoorde toen ik haar liet weten er zo klaar mee te zijn..

“Het is toch hartstikke lief van je man dat hij een kadootje voor je koopt met valentijn..??” waarop mijn vader vervolgens in lachen uitbarstte op mijn verweer dat ik het ook wel leuk vond om een extra snijplank te krijgen terwijl er nog 3 ongeschonden in de lade lagen…

“Ja mam.. ik weet het … het is een man…. een regelrechte man… maar kom op.. een snij plank… wat kan ik daarmee… met liefde zijn brood op smeren voor de dag dat ie weer uit werken gaat..???”

Mijn moeder vond het maar wat leuk van mijn toenmalige man … maar ik moet zeggen .. zij kreeg wel bloemen van mijn vader… en die was ook maar een gewone man… hoewel wij hem bijzonder zat vonden..

Sindsdien heb ik het niet meer op  valentijd… want misschien ben ik niet zo bijzonder.. ik ben zeker niet te vergelijken met een snij plank van dertien in een dozijn…

Maar goed… stel je hebt wel een stille liefde .. en je durft niet zo goed om contact te maken .. want dat kan he .. dan is het wel een mooie gelegenheid om iets te laten weten dat je wat voor die persoon voelt…

De kunst is dan om het toch anoniem te doen … maar toch dat er een eventuele link gelegd kan worden … want anders is het zonde van de moeite .. terwijl die persoon nooit zal weten dat jij het was …

Persoonlijk zou ik er nachten niet van kunnen slapen… wie zou het nou zijn.. mis ik soms wat signalen her en der?????

Ik zou totaal anders gaan kijken naar mijn groenteboer… of mijn slager op de hoek… of die ene die altijd zijn hondje uitlaat… nee… het is dus niks voor mij dat gegis en dat met raadsels…

Maar heeft het zin om iets met valentijd te doen als je al in een relatie zit…

Voel je je schuldig als je niks doet en je door je partner verrast word met iets persoonlijks.. of iets leuks… of spreek je van te voren af of je er wat aan gaat doen ja of te nee…

Begrijpen hoe het werkt in dat soort situaties doe ik geloof ik nog niet helemaal… want vragen of je tijd aan valentijn besteed klinkt eigenlijk een beetje onzinnig..

Ben je teleurgesteld als je niks ervaart met valentijd .. of beschouw je jezelf als niet de moeite waard… of .. doe je uit plichtsbesef toch wel iets als blijkt dat je partner het allemaal wel leuk vind…

Nou eerlijk… ik denk dat ik gewoon niet mag klagen als single zijnde met valentijd.. ik open gewoon  die dag mijn brievenbus gewoon niet … en als mensen me dan vragen.. heb je nog valentijnskaarten gehad … kan ik gelukkig volmondig zeggen … “Nee die heb ik niet gehad nee”

De dag erna is iedereen het vast allemaal vergeten en kan ik met gerust hart mijn postbus open doen  ( fijn voordeel ook een brievenbus in de centrale hal ) en wat me niet bevalt aan poststukken kan gewoon mijn geduldige prullenbak in …