En ja hoor… het weer zo ver..

Steeds als ik naar mijn wekker kijk bedenk ik me keer op keer dat ik al uren had kunnen slapen..
Doodmoe word ik ervan..
Opnieuw hijs ik me weer eens uit bed voor wat drinken en even roken en gedachten te sussen die opspelen..
Allemaal ga ik ze af en gezien het tijdstip word je er niet vrolijker van..
Shit hey, morgen ook gewoon weer werken terwijl ik altijd een lang weekend heb..
Ook nog onthouden dat ik morgen die ene brief post anders word mijn bankrekening helemaal een zooitje..
Met dank aan de overheid trouwens die eerst alles aanpassen en je vervolgens een mega aanslag kado doen..
Ergens ook logisch wel want na het gebeuren in Parijs moeten die extra beveiligingsmaatregelen ergens betaald van worden..
Ik voel me graag veilig ja, dan maar via een incasso!!
Mijn glas raakt leeg en ik vul hem nog eens wat me doet herinneren aan mn banden van de auto..
Die zijn pas nog opgepomt maar zijn wel in oude staat en vraag me nu gelijk af of ze wel komende apk door zullen komen..
Gelijk denk ik aan mijn beste maat, die met zijn bak een aanvaring heeft gehad en dat ik blij ben dat hij en zijn toekomstige vrouw er zonder kleerscheuren vanaf zijn gekomen..
Hun “dag” kan gewoon doorgaan en ik mag lekker toekijken hoe zij “ja” zeggen.
Facebook heb ik ook al uitgespit en nog steeds denk ik aan de gemiste slaap die ik graag in wil halen…
Dat brengt me weer bij het feit dat mijn verjaardag nadert wat sneller dan verwacht…
Hoe ouder hoe vermoeider denk ik… word al heel oud bessie hoor…
Jaren geleden ben ik al gestopt met het vieren ervan en vier enkel de dagen nog van mijn knaapjes… voor hun is ouder worden immers nog een feestje…
Owww lieve hemel…wat wil ik graag slapen.. mijn lijf is moe..
Alles wat knelt heb ik al afgedaan inclusief mijn ringen en teenslippertjes..
Ik weet nu al dat de mensen om mij heen morgen heel erg moeten opassen, because I’m TNT… dynamite..!!!
Gewoon niet meer denken zei mijn ouwe altijd… maar ik wil meer…
Ik wil niet zien wat niet voor mijn ogen bestemd is…
Ik wil niet horen wat niet bedoeld is voor mijn oren…
Dat denken wil ik ook niet… niet nu op dit vervloekte tijdstip..
Wat ik wel wil is de bekende knuffel en de kus waaruit blijkt dat echt alles weer goedkomt… met van die armen erbij..
Maar nu wil ik slaap… gewoon doodnormale slaap…

Kisss Anne-etc