Papa…

In mijn ogen was je sterk.. Jij kon immers alles aan..
Het is nu niet te geloven dat ik je nu al moet laten gaan..
We hadden met z’n allen nog zoveel jaren samen tegoed..
Nu ben je er niet meer …en niet heel even weg maar nu ook echt voorgoed..
Als jij ons als kinderen nodig had klonk jouw fluitje… hard en schel..
Dan moesten we thuis bij jou en mama komen .. dat leerde jij ons snel..
Het fluitje zal altijd in mijn gedachte blijven ..
En ik zal je vertellen waarom..
Als ik nu over straat loop en ik hoor een fluitje…
Kijk ik toch nog even om..
Helaas zal ik nu moeten leren dat het fluitje niet meer voor mij gefloten word..
Jouw tijd met ons was veel en veel te kort..

image