En toen ontdekte ik het verschil van samenwonen.. en samenleven..

Mijn eerste relatie was toen ik nog 16 was… eigenlijk veel te jong.

We hebben het ongeveer 5 jaar met elkaar uitgehouden en feitelijk waren we perfect voor elkaar.. alleen gewoon veel te jong.

Je weet nog amper hoe de wereld in elkaar steekt.. althans.. dat wist ik toen niet en misschien hij weer wel.

Wij leefden wel samen..maar we woonden elders en zochten elkaar veelal in de weekenden op om op stap te gaan of om gewoon fijn bij elkaar te zijn..

Jammer genoeg veranderde alles door de tijd heen met het volwassen worden..

Toen  dat allemaal over was begon mijn tweede relatie en wij besloten samen te gaan wonen en kochten dus samen voor het eerst een huis.

Allebei werkten we fulltime om te zorgen dat we alles konden betalen want erg ervaren waren we nog niet maar dat veranderde met de tijd wel weer.

Ieder had overdag z’n werk en ’s avonds waren we veelal thuis met bezigheden die ik nu overdag doe.. de huishoudelijke klussen en de kleine hobby’s die ook wat tijd in beslag nemen.

Toen mijn kinderen werden geboren begon ik zoals veel meiden van mijn leeftijd veel meer tijd thuis door te brengen .. zowel overdag als  ’s avonds en in die periode begon ik het verschil heel langzaam te zien.

Ik ruimde de rommel op van degene met wie ik woonde.. al begreep ik niet wie hij was en waarom hij een zooitje van kon maken.. en ik denk ook dat op dat moment hij niet snapte wie er steeds de kamer netjes maakte.. en zijn spullen op de “verkeerde” plekken legde want hij had ze toch ergens anders neergelegd toen hij wegging..

We woonden samen…maar echt meer dan dat was het eigenlijk niet, we leefden weer alleen en dat was niet alleen overdag apart.. maar ook in de avonden.

Delen deden we met alles… keuken, badkamer zelfs de huiskamer was door de helft.

Ging hij ’s avonds de deur uit dan bleef ik thuis.. en andersom net zo.

Waar de tv plus gameconsole stond was zijn domein.. en aan de eettafel aan de achterkant van het huis waar de laptop standaard open geklapt stond.. dat was dan weer mijn domein.

Materialistisch deelden we dus alles..alleen emotioneel deelden we steeds minder en minder waardoor dit ook niet echt een kans van slagen meer had.. en ergens was dat goed ook..

Met mijn huidige maatje waar ik nu een jaar mee samenwoon.. is het totale verschil me helemaal duidelijk geworden.

Samenleven is totaal anders dan samenwonen.. je deelt niet alleen het huis en de kamers die het heeft.. je moet om samen te kunnen leven ook delen in elkaars gedachtes..interesses.. en als dat een heel gezin betreft is dat best veel.

Om samen te kunnen leven moet je leren elkaar ruimte te geven.. maar ook rekening te houden met het feit dat je niet meer alleen je leven leeft..

Daar waar ik voorheen mijn eigen huishouden had van 2 man sterk.. 1 volwassene en 2 jonge kids heb ik nu een huishouding van 4 personen..

En waar hij voorheen in alle rust thuis kwam na het werk.. staat nu ineens een gezin die veel van hem op z’n kop wil zetten..in vrij korte tijd want rond de klok van 8 is het ook alweer tijd voor de kids om naar bed te gaan.

Teveel van het 1 is een te kort van het ander.. en zie er maar eens een balans in te vinden dat is echt niet zo heel makkelijk.

Bijna 2 jaar geleden heb ik voor mezelf de keus gemaakt om echt weer te gaan samen wonen.. en ook echt weer te gaan samenleven en ik sta er nog elke dag 100% achter..

Nog steeds leer ik elke dag.. ik wil de man kennen.. wiens blouses ik in en uit de wasmachine haal..  ja die man waarvan ik zijn sokken dubbel vouw voor ik ze in de kast leg.

Ik wil weten waarom mijn zoontjes hun spullen zo bewaren en waarom die ene banaan nog gewoon in de tas is gebleven..en ik wil het verhaal achter hun tekeningen weten als ze thuis komen vanuit school en me een stapel papieren overhandigen..

Nu denk ik gewoon .. ik wil nooit maar dan ook nooit terug naar hoe het ooit was.. de gedachte.. “wie is toch die man die op zondag altijd het vlees snijd” of.. “wie is toch die vrouw die altijd maar mijn shirts opvouwt en in de kast legt?”

Als het antwoord op die vragen nooit gegeven kan worden.. of beantwoord word met “geen idee eigenlijk” dan ben je gewoon aan het samenwonen.. en niet aan het samenleven!!!

 

Kissssss Anne Etc