De straat was een vaste bewoner kwijt… 1 zwerver had de benen genomen..

Even een terugblik naar hoe het begon..

Die zwerver had zijn vaste bankje… in de lente sliep hij er heerlijk maar voor de winter was het niet ideaal…

Elk seizoen had wel iets… te warm.. te druk met bezoekers in het park… te koud… Maar de lente was vaak wel perfect.. hoewel het ook nat kon zijn…

Die ene bewust dag dat er iemand bij hem op het bankje kwam zitten gebeurde er iets..

Deze persoon was een hotel eigenaar die even de stress van zijn werk ontvluchtte.. en op adem kwam op het bankje naast de zwerver.. de man wilde hem wat geld geven voor koffie maar had zijn hele portefeuille op zijn bureau laten liggen..

De zwerver bedankte voor het aanbod en pakte zijn plastic beker waarin zijn centen zaten en haalde spontaan twee bekers koffie voor hun.. de eigenaar was zeer verrast door dit gebaar.. want de zwerver had immers maar heel weinig waarop de man antwoorde dat de eigenaar nu even helemaal niks op zak had.. touche

Ze raakten aan de praat… en er ontstond een vriendschap naarmate de gesprekken minder oppervlakkig werden..beiden keken ze uit naar elkaars weerzien en verheugden ze zich beiden weer op het wisselen van levenservaringen en wijsheden..

De hotel eigenaar werd geraakt door de verhalen van zijn nieuwe vriend… Maar ook geïnspireerd door de manier van dealen met het leven!!

Samen hadden ze het over vroeger.. Hoe het kwam dat de ene vriend een hotel eigenaar geworden was en hoe de andere op straat was gaan leven… beiden leerden ze van elkaars wijsheden.. met de humor zat het ook allemaal helemaal goed..

De hotel eigenaar kreeg een hele sterke band met zijn nieuwe vriend dat hij iets goeds en doeltreffend wilde doen en deed dat onverwachts…  zijn nieuwe vriend zat steeds vaker te zingen “You got a friend in me”

Hij vertelde zijn vriend dat er altijd 1 luxe kamer in zijn hotel onbewoond was.. Die was bestemd voor de eigenaar zelf… en hij pakte de spullen van zijn vriend en verteld hem dat hij daar voortaan best mocht slapen en wonen… hij had het beste met zijn vriend voor…

De zwerver wist niet wat hem overkwam en was zijn vriend erg dankbaar en hij nam het gebaar aan… hij wist dat de straat geen goede toekomst voor hem in gedachte had…en zo verhuisde hij naar het hotel wat veel verder van het park af lag… veel verder..

De eerste weken waren een soort vakantie.. ze genoten allebei van hun nieuwe vriendschap die een steeds sterkere band begon aan te nemen… zoals een goede vriend hoort te zijn.. hielpen ze elkaar!!

De hotel eigenaar moest na verloop van tijd weer meer aandacht aan zijn werk geven… het hotel groeide en werd steeds uitgebreider… dus de eigenaar was vaker nodig.. en kwam vaak later thuis en nam soms de stress van het werken mee.. zijn vriend vond dat helemaal geen probleem want die vermaakte zich nog met de dingen die hij kon doen om zijn vriend tot een steun te zijn.. hij was er best druk mee ook..

De zwerver deed op zijn manier zijn best… zorgde beter voor zichzelf dan hij altijd op de straat deed… at beter dan voorheen.. en verdiepte zich weer in zichzelf!! Hij begon zich langzaam aan uit de hotel kamer te begeven.. en kwam in een wereld die hij niet kende..

Mensen die ook in het hotel verbleven.. waren aardig.. netjes en beleefd.. en het personeel dat hem wel eens tegen kwam op de gang leerden langzaam aan hem kennen.. toch voelde hij een soort onzekerheid bij zichzelf.. hij wist er niet zo goed mee om te gaan en vertelde zichzelf dat dat later best goed zou komen.. hij had zich immers op de straat toch ook altijd gered?!

De vrienden spraken veel samen .. en de zwerver vertelde van zijn gevoel onzekerheid aan zijn vriend die gelijk paraat stond met passende oplossingen.. om met alle goede bedoelingen zijn vriend weer te laten glimlachen en te laten genieten van het nieuwe leven dat nu voor hem lag..

Toch bleef de onzekerheid knagen.. en de zwerver probeerde het geknaag te laten stoppen door te ontdekken wat dit nieuwe leven allemaal inhield.. hij wist er maar weinig vanaf.. hij zag zijn vriend veel maar de stress nam toe.. en niemand wil dan juist die ene persoon die goed bedoeld alles doet.. tot een last zijn..

De zwerver realiseerde zich.. dat hij het bankje mist waarop hij lekker in de lente kon slapen.. zijn andere bekende vrienden van de straat die hij toen nog regelmatig voorbij zag schuiven.. de verhalen die ze deelden terwijl ze zich opmaakten voor de koude natte nachten die er aan zouden komen..

Hij zocht ze op waar hij kon.. en soms kwamen ze zelf maar de afstanden waren voor hun beiden moeilijk te overbruggen.. maar de wil was er altijd wel..en als ze dan samen waren waren de straat gesprekken er nog steeds als voorheen..

Hoe meer hij zocht naar herkenbare punten vanuit zijn vorige wereld … hoe minder hij zich thuis voelde in zijn nieuwe wereld… en zijn vriend de eigenaar werkte heel veel om alles te kunnen realiseren en dat begreep de zwerver maar al te goed..

De zwerver wilde niet klagen..en ook niet ondankbaar lijken.. en nam zich voor om zich te vermannen net zoals voorheen.. maar in plaats van vermannen op het bankje.. was vermannen in een hotel heel anders dan hij dacht..

Zijn nieuwe vriend wilde hij absoluut niet lastig vallen.. want stel je voor dat je dan weer terug moet naar het leven op straat.. dat wilde hij ook niet.. hij kende de nadelen maar al te goed en de vriendschap was hem inmiddels te dierbaar geworden.. hij zou niet meer zonder zijn beste vriend willen.. voor geen goud..

Deze zwerver wilde eigenlijk maar 1 ding.. en dat was  samen met zijn nieuwe vriend de levenswijsheden weer uitwisselen als voor heen .. en soms in drukke dagen nog even terug gaan naar de tijd dat ze samen op het bankje konden gaan zitten.. net als voorheen even geen besef van tijd meer.. geen besef van onzekerheden.. geen besef van gehaast leven en dingen die moeten..

Hij wilde ook weer de vriend zijn die niet langer onzeker hoefde te zijn zodat hij zijn nieuwe vriend steun kon bieden in de drukke dagen die hem opslokte van stress en drukte en regelende dingen.. hij verweet zichzelf dat hij gewoon zelf niet goed in de gaten heeft gehad dat de overstap van het een naar het ander zoveel los kon maken bij hem.. soort eigen schuld dikke bult..

Deze zwerver kon maar 1 ding doen.. en dat was dichterbij zichzelf blijven.. luisterend naar zijn eigen grenzen.. en op die manier langzaam aan zichzelf weer oppakken.. en opnieuw op de goede manier ontdekken waar hij in het leven staat.. maar moet ook leren dat als hij hulp nodig heeft.. dat stomme vragen niet bestaan.. het is stom als je ze niet stelt.. en hij nam zich voor om dat plechtig na te gaan leven..

Hoe het afloopt.. misschien lezen we dat nog een keer.. ik gok in ieder geval met veel vertrouwen een happy end tegemoet voor deze twee maatjes!!

Anne-Etc