Dit is Vetzak…. een dikke je-weet-wel- kater maar dan niet in het rood maar in het grijs…

Dit is Vetzak…. een dikke je-weet-wel- kater maar dan niet in het rood maar in het grijs…
In zijn paspoort staat vast een andere naam… iets in het Grieks maar dat heb ik nooit begrepen of uit kunnen spreken.
Sinds een jaar of 6 denk ik zo… staat hij dus meer bekend als ” Vetzak” of “Dikke” daar doet ie het ook wel goed op.
“Bolle” roep ik ook wel eens naar hem.
Over deze kat kan je een behoorlijk boek vullen… tis er 1 uit duizenden.
Zijn ras is Perzisch…. dat kun je wel terug zien aan zijn vacht… en zijn ingedeukte kop.
Ze zeggen dat huisdieren wel eens op de eigenaars gaan lijken… maar in dit geval.. hij is niet van mij dus hij lijkt in de verste verte niet op mij maar het zou dus goed kunnen.
In de 6 jaar dat ik hem nu heb mogen leren kennen moet ik toegeven… ik heb hem nooit echt gesnapt.
Als het buiten regent… en flink ook… zie ik hem gerust op zn dooie gemakje voorbij schuifelen, terwijl buurkatten dekking zoeken..
Zeiknat kan hij dan binnenkomen waarbij een ongelukkige miauw tot begroeting volgt.
Terwijl je hem dan moet afdrogen ( hij beschouwt me echt als personeel ) heeft hij vanalles in zijn vacht hangen wat hij dus ook mee naar huis neemt om er hier een zooitje van te maken.
Als hij in het voorjaar zijn jachtinstinct opnieuw wil laten ontwikkelen ziet dat er potsierlijk uit.
Het is een soort “Pluto” onder de katten en hoe hij ook probeert te springen met zijn dikke bolle kont…. het gaat altijd mis dat zijn prooi uiteindelijk lachend vertrekt denk ik.
Ik denk eerlijk dat zijn te tengere hoog bejaarde zus Lotje de meeste prooien mee naar huis nam en hij er wat meer moeite mee heeft.
Zijn hoge schelle gil die hij heeft tijdens een ruzie met de buurkat verwacht je ook niet uit dat harige lijf.
Het maakt blijkbaar geen enkele indruk omdat deze “Serenade” tussenbeide wel erg lang kan doorgaan dat zelfs de buurman als eens midden in de nacht is opgestaan om deze rivalen uit elkaar te jagen voordat hij verder kon slapen.
Een andere buur merkte op dat deze kater het rozenperkje van de buurvrouw als w.c. erg fijn vond en of het misschien mogelijk was dat de kat misschien in eigen tuin zou blijven.
We gaan het proberen heb ik gezegd en als dat niet lukt mag de buurman een kattenbak tussen de rozen zetten… is misschien ook een optie.
Hoe het kan geen idee maar deze ” Houdini ” komt kennelijk overal mee weg.
Het is me er eentje… eerlijk waar.
Vorig jaar, het was te verwachten, heb ik zelfs nog zijn borgtocht betaald om hem uit de bajes te halen.
De dierenambulance had hem opgehaald nadat iemand vermoedde dat deze “dure” kat misschien verdwaald was.
Eenmaal daar aangekomen zag ie er net zo zielig uit als die kat van de film ” Shrek ” die van die grote ogen opzette.
Maar… vergis je niet in zn mooie uiterlijk… er schuilt een ratje in hoor.
Zoals je kan zien op deze foto gaat hij geruisloos achter me liggen.
Als je niks door hebt volgt de pijn vanzelf want als hij lang genoeg heeft gewacht tot je hem opmerkt en het zint hem niet dan zet hij zijn nagels vol in je hoofdhuid om je vervolgens zijn kant op te trekken..
En dat doet ie dan niet 1x… niet 2x… maar wel 3 of 4 keer.
Ik negeer het maar… geen zin om me druk te maken over hem… ik ben toch zijn personeel niet.
Vervolgens gaat hij netjes liggen en begint zo hard te snurken dat de hond er wakker van word en zich genoodzaakt voelt om hem maar zoveel aandacht te geven dat hij tenslotte eieren kiest voor zn geld en hem smeert naar een ander plekje waar hij verder ongestoord zn roes uit kan slapen…
Het is toch wat… om een veel te dikke bolle Perzische je-weet-wel-kater te zijn….