Ik mocht van mijn vriendinnetje liever geen muts meer op… zei mn jongste uit het niets…

En ook geen bandana.. terwijl ik die altijd draag… mama.. daarom heb ik het uitgemaakt..
Ik wilde mezelf zijn… en dat vond zij maar niks..
Mag ik nu dan ook zeggen dat zij een zak hooi is… mam… net als bij jou..
Jij moest ook altijd maar anders zijn..
Ineens leg ik mijn werk neer… godverdorie…
Wil je er over praten vraag ik lichtelijk ongerust en benieuwd wat er gaat komen…
Ik wil gewoon mezelf zijn mam… want jij zegt altijd dat je niets moet veranderen voor een ander tenzij je zelf iets wil veranderen..
En wat heeft dat met mij te maken vraag ik hem…
Nou mam… begint hij.. jij moest ook altijd alles maar anders doen, vooral je figuur… want jij was dikker geworden en dat vond hij niet leuk..
Maar hij was zelf altijd degene die het meeste snoepte.. ..
In Oostenrijk maakte hij grapjes over jouw buik en billen waar jij niet bij was.. dat vond ik zwaar gemeen…
Ik vraag hem of dat niet gewoon het enige dingetje was dat hem opgevallen was omdat dat eigenlijk al een eeuwen oud issue is tussen mannen en vrouwen…
Nee hoor… zegt ie… want ik weet nog heel goed dat jij zei dat je het leuk vond om met ons na schooltijd bezig wilde zijn, zorgen dat ik en mn broer konden spelen bij wie we maar wilde en dat hij soms vond dat jij moest gaan werken… want zo lui als hij je vond dat vond ik jou niet hoor mam…
Als we verder praten begrijp ik steeds meer waar ik de mist ben ingegaan… en als ik hem vraag waarom hij tegen mij niet eerder iets gezegd had krijg ik dit antwoord…
“Omdat ik zag dat jij hem zo tof vond… en ik niet wilde dat jij van mij hoorde dat je jezelf niet meer was…”
Maar nu… zegt hij heel eerlijk… vind hij mij weer veel toffer als voorheen… ik lach meer… klets meer… volgens hem ben ik meer mezelf..
Nouja bijna dan… de schade is groot…
Roy haalt de operatie van mijn handen aan… “Van hem moest jij iets aan je handen laten doen…. maar daarna was hij werken en kon jij niet zoveel met 1 hand doen in huis..”
Als ik hem probeer uit te leggen dat ik al heel lang carpaal tunnelsyndroom had aan beiden handen en ik in de periode dat ik vanaf 2009 alleen was net 2 kleintjes die operatie niet kon gebruiken en in 2015 ging samen wonen en ik het toen wel kon met wat hulp zegt ie Ineens iets heel wijselijk…
” Mam… je deed t omdat hij dat wilde… niet omdat jij vond dat het moest… en nu bescherm je hem weer…”
Wat is mijn kereltje wijs… hij heeft 100% gelijk.. en ik hoop zo dat hij zo blijft…
Dan komt hij ver in het leven… kijkt dus door alle bullshit heen…
“Zullen wij beloven…. vanaf nu… dat wij alleen maar dingen doen… en veranderen als wij dat met zn drieeen goed aanvoelen??? ” vraag ik..
Dat vond hij een heel goed idee… blijf eerlijk en oprecht… dichtbij jezelf…
Er zijn nog zoveel hooibalen op de wereld die dat niet doen en plaatjes achterna jagen….

Kissss Anne Etc