De afvalrace…

En dan bedoel ik niet die strijdende vuilniswagens van de gemeente die je kliko’s komen legen..

Ook niet wie er als eerste boven aan de helling staat bij de milieustraat om je afval netjes te dumpen of alles gescheiden in te leveren..
Tsja… ik was niet helemaal happy met mijn ballast om maar gelijk heel eerlijk met de deur in huis te vallen..
Er moest iets aan gedaan worden maar ik wist nog niet helemaal goed hoe en wat..
Rustig over nadenken dan maar, mezelf verliezend in allemaal boeken, sites, hulplijnen, coaches en alle andere handvatten die er mogelijk zijn…
Wat je wil voorkomen is het jojo effect… weg… terug…. weg… en terug…
Langzaam aan kreeg ik inzicht en werd ik wakker en wakker.. en zag ik in waar ik op moest letten.
En alsof een wonder geschiedde, vorig jaar ergens in juli of augustus… 95 kilo… ineens afgevallen…
Pats boem… en weg was het…
Zomaar, alsof het zomaar de deur uit liep..
Hadden alle tips en trucs gewoon gewerkt wat ik dus niet verwacht had..
De foto’s spreken boekdelen… voor de afvalrace…dus met 95 kilo erbij… en de after foto’s… en ik zie het zelf al… de afterfoto is gezonder!!!!
Om eerlijk te zijn was ik best wel even heftig geshockeerd…. want 95 kilo … pats in amper een week tijd…
Dat lukt geen enkele dieetgoeroe vandaag de dag..
De shock maakte plaats voor opluchting… de last viel van mijn schouders… mijn onzekerheid was vele malen minder..
Sindsdien passen mijn favoriete broeken weer, zit mn haar veel beter dan ik had durven hopen, mijn velletje past beter om mij heen… niks te strak en niks te los…
Volgens de jongens ben ik weer de blije moeder die ze altijd al terug hadden willen zien… nou ik ben d’r weer bijna..
Heerlijk, ik kan het zowat iedereen aanbevelen…
De tijd dat ik die 95 kilo ballast mee moest sjouwen… dat verschil met nu is een verademing..
Nu een klein jaartje verder ben ik er alweer een kleine 10 kwijt.. en hoe vreemd ook dat koste me ietsjes meer moeite maar het moet me ook niet te makkelijk afgaan..
De mensen om me heen geven me complimentjes die me doen verbazen, want zo bijzonder heb ik me nooit echt gevoeld, maar ik hoor nu dat ik er gewoon mag zijn..
Jaren heb ik gedacht dat mijn overgewicht een issue was maar ik besef me meer dat dat in mijn vorige wereldje niet mijn issue was.. maar dat van anderen…
En zodra het een issue is van anderen willen ze dat in je hoofd stoppen..
Er worden plaatjes nagejaagd … modellen bekeken, broekmaten gecheckt…
Mijn kledingmaat is 1 a 2 maatjes kleiner  geworden door het verlies van 95 kilo ballast… maar de ruimte in mijn hoofd is met zoveel meer toegenomen…
Liefde zit niet in een broekmaat, liefde zit in je hoofd en hart…
Zolang je je hoofd en hart op orde heb kan niemand je wijsmaken dat je over of ondergewicht hebt… je bent zoals je bent!!!!

Liefs Anne Etc …