Vraag je jezelf ook weleens af waarom alles toch een wedstrijd moet zijn??

Zodra ik mijn tv aanzet merk ik gelijk al op dat er ik weet niet hoeveel spelshow zijn waarin je als winnaar uit moet komen.
Hoeveel voices of Holland moeten we hebben??
Waarom zijn er zoveel talentenshows waarin de een de ander moet verslaan?
Heel Holland bakt kent al een aantal beste bakkers uit de afgelopen seizoenen..
En dan hebben we een winnaar… en volgend seizoen is dat toch weer een ander..
Overal en ten alle tijden weer die vergelijking met andere winnaars…
We slaan er zodanig in door dat het in het echte leven doordrukt..
Je bent niet echt als je niet openstaat voor verbetering, als je niet meedoet aan de hele competitiewoede..
Alles en iedereen moet beter.. sneller.. anders…
Beter presteren, sneller presteren, anders presteren..
Soms moet je bepaalde targets halen om niet onder te doen voor de rest maar maken andere eigenschappen zoals loyaliteit en respect niets meer uit..
Veelal verwacht men dat je verandert.. je moet veranderen anders red je het niet..
Als je niet snel genoeg presteerd kan je je baan kwijtraken, als je niet sneller net als anderen over teleurstellingen heen weet te stappen krijg je de stempel doemdenker..
Want dan word er geopperd…. dat kan toch iedereen en waarom jij dan niet??
Zelfs baby’s moeten helaas al onbewust meedoen aan het competitiegevoel van hun ouders…
Loopt jouw kindje nog niet, is die nog niet zindelijk… onze zoon liep al toen hij net een weekje kon staan… en zindelijk was ie in het halve jaar erna… goed he…
Nou, ik kan je een ding vertellen en dat is.. ik verander niet… ik groei..
Mijn benaming voor verandering is groei en dat maakt het een stukje persoonlijker dan het competitie gedoe..
Groeien doe ik op mijn manier… zoals ik er baat bij heb en als ik er zelf aan toe ben..
Dat ik dan door sommige medemensen word bestempeld als doemdenker, gemakzuchtig, ongeïnteresseerd persoon is dan heel erg jammer… want hun missen dan net even dat beetje extra inzicht.
Inzicht in het hoe en waarom iemand zelf de teugels van zijn of haar leven in de hand neemt…
Zelfs in de privésfeer is de competitiedrang hoog.. lief en leed word vergeten doordat er op gehamerd word dat de vrouw van een ander er net even slanker uit ziet dan de jouwe…
Dat het ene gezin altijd gewoon liefdevol in het leven stond verandert naar een gezin wat strijd naar meer inkomen omdat iedereen maar vind dat je meer te besteden moet hebben…
Wanneer is genoeg genoeg vraag ik me af… en ik besef me dat ik dit allang weet..
Voor mij is het game over!!!! Ik doe mijn best.. elke dag.. en wie dat niet ziet… die ben ik liever kwijt dan rijk…

Liefs Anne Etc