Het begon al vroeg, vroeg in de ochtend..

Mijn hond begon waaks te blaffen omdat de deurbel was gegaan..
7 uur.. om precies te zijn stond de stukadoor klaar met zijn hele hebben en houden..
“Goeiemorgen… het is vroeg he… sorry daarvoor..!!”
“Goeiemorgen, ik heet Anne en inderdaad.. dit zijn geen christelijke tijden toch??” mompelde ik terwijl ik hem binnen liet.
“Maarrr…. ” vertelde hij door… ” dan ben ik wel weer op tijd klaar en weg…half 3 zit mn dienst erop..”
“Ohhh in dat geval win ik…” zei ik om te onderbouwen dat extreem vroeg op niet betekende dat je dan als eerste weer thuis was..
“Hoelaat sta jij normaal op dan en hoelaat ben je thuis??”
“Nou ik sta half 8 op en om half 3 ben ik thuis, andere sector andere tijden he”
“Tsja … oke dan win jij…” kreeg ik als grinnikend antwoord…
Ik win gewoon altijd…
“Ik loop nog gewoon in mn huispak hoor want het is mijn vrije dag vandaag…dus let maar niet op mij…”
“Ach dat valt mee hoor je bent een prettige verschijning… heb wel erger gezien op zulke ochtenden..”
Dat snap ik dan ook wel weer… maar toch…
Verhalen van mensen die zich echt versliepen, in ondergoed snel de deur open deden… ach hij lette er niet op..
Zo begon mijn ochtend met de stukadoor die mijn plafond kwam stucen..
Vroeg op en een heerlijke koffiegeur vulde mijn woonkamer…
Hij begon met alles af te plakken… wilde geen koffie of thee… apart!!
Toen ik na een uurtje eens ging spieken was mijn plafond knal en knal roze… huh…??
“Nou dat was het dan.. ik ga inpakken en naar huis.. ” werd er gegrapt..
“Laat je me echt zitten met dat….??? Ho eens even.. ik wil geen roze wolk, draag ook geen roze bril… dus ook zeker geen roze plafond!!!!!” Keek ik hem aan..
“Nee dit is een soort afweekmiddel om de losse resten nog losser te krijgen en dan zal ik dat gaan afsteken… werkt makkelijker…”
Mijn benauwdheid nam af… dit werd dus gewoon wit…
De lijm en de voorstrijk moesten drogen dus hij kon tussendoor nog even naar een andere klus…
Prima dacht ik want dan kan ik ook even rustig ademhalen.. en een beetje rommelen in huis..
“Bel je aan straks of wil je gewoon een sleutel mee ” vroeg ik.. ik had namelijk al vernomen dat hij zn schoenen uit deed omdat hij thuis ook niet met zn werkschoenen door het hele huis liep.. je mag je hier best thuis voelen hoor..
Ondertussen liep mijn hond door mijn huis rond te showen met zijn handschoen, zijn poetslap, zijn rol met tape….
“Je mag de verwarming iets aan doen hoor dan droogt het sneller.. maar liefste niet te hoog anders droogt het te snel..”
Toen hij terug was was het dus behaaglijk warm in huis… en zo warm dat de sweaters niet meer nodig waren..
Maar het was prima… hij kon de klus afmaken en zou rond half 3 wel klaar zijn…
Prima!!!
Half drie kwam hij me vertellen dat het erop zat, en natuurlijk wilde ik met eigen ogen zien of het roze nog zichtbaar was…
“Even een paar dagen laten drogen en dan kan je van het weekend gaan texen…” gaf ie als advies mee…
“Texen??? Dit weekend??? Jij vind me nogal ambitieus!!! Dat word misschien volgend weekend…”
Randjes kitten ook nog… dat is iets wat ik niet onder de knie heb.. maar oke daar bedenken we wel wat op…
“Nou jongedame, jij vermaakt je wel met dat plafond en bedankt voor je gezelligheid..”
“Ja nou jij ook bedankt voor het roze ondersmeren en het fiksen van mijn plafond”
Spullen in geladen in de typische witte bestelwagen…
Ik was dan misschien vanmorgen wel een prettige verschijning… maar nu ben ik een prettige verdwijning…
Snel heb ik nog gecontroleerd of dat mn hond niks achterover had gedrukt wat niet van ons was…
Stukadoors… mooi vak.. maar niks voor Anne.. ik kon gelijk door met poetsen want dat is iets dat hebben die vakmannen nooit onder de knie..

Liefs Anne Etc..